Γράφει ο Αιμίλιος Βελία
Πριν από μερικούς μήνες, το TMZ μίλησε στον Seth Rollins, ο οποίος έκανε λόγο για «ακμή» στη παρούσα εποχή του wrestling, και είχε απόλυτο δίκιο!
Στις 10 Οκτωβρίου 2023, το AEW (με αφορμή τα γενέθλια του Tony Khan) μετακίνησε το σόου-ναυαρχίδα του, Dynamite, στην ίδια βραδιά που έπαιζε το WWE NXT. Η νύχτα αυτή απέδωσε φανταστικό wrestling και περιεχόμενο και από τα δύο τηλεοπτικά σόου. Αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα που αποδεικνύει ότι ο ανταγωνισμός μεταξύ των δύο εταιρειών είναι ολοζώντανος!
Here comes a new challenger!
Ως ο «μοναχικός γίγαντας» στην αγορά εδώ τις τελευταίες δύο δεκαετίες, η παραγωγικότητα του WWE έμεινε στάσιμη κατά αυτό το διάστημα. Δεν υπήρχε κάποιο εναλλακτικό πρόγραμμα που προσέφερε ένα περιεχόμενο αντάξιο στις παραγωγικές αξίες και την μεγαλειότητα που διέθετε ο οργανισμός του Vince McMahon. Έτσι, ο τελευταίος δεν έκανε σοβαρές προσπάθειες να προσαρμόσει το προϊόν του στη νέα γενιά, και αυτό φάνηκε στη γενική ποιότητά του τα τελευταία χρόνια.
Από το 2019, με το μεγάλο οικονομικό σθένος του Tony Khan από πίσω του, το νεοσύστατο AEW κατάφερε ταχύτατα να αναπτυχθεί σε μέγεθος και ποιότητα. Σημαντικότερα, προσέλκυσε ένα κοινό που είχε δυσαρεστηθεί από το καθεστώς McMahon στο WWE, και επιτυχημένα το μετέτρεψε στο πυρηνικό του δημογραφικό τηλεθεατών.
Πλέον, δε μιλάμε για μια μικρή επιχείρηση, αλλά έναν εκκολαπτόμενο οργανισμό στα χέρια ενός επιτυχημένου δισεκατομμυριούχου. Αυτό ήταν κάτι που είχε να γίνει από τότε που o πάμπλουτος Ted Turner πήρε στα χέρια του το WCW.
Η αγώνας για την καινοτομία
Με το AEW να διαθέτει τις δυνάμεις αυτές, η προσπάθεια του να κυριαρχήσει στη βιομηχανία έχει ήδη… φοβερίσει το WWE. Οι ξαφνικές προσθέσεις σταρ όπως τους Undertaker, John Cena και Cody Rhodes στο NXT της 10/10 σημαίνουν πως είδαν την παράλληλη μετάδοση του Dynamite ως μια ορατή απειλή στην τηλεθέαση τους.
Τον «αγώνα» τηλεθεάσεων κέρδισε το WWE, με σχεδόν 921.000 τηλεοράσεις να συντονίζονται στο NXT, ενώ το νούμερο ήταν 609.000 για το Dynamite.
Αυτά τα στατιστικά δε πρέπει να ερμηνεύονται ως μια ολοκληρωτική νίκη μιας εταιρείας απέναντι στην άλλην (ας μην ξεχνάμε ότι αυτοί οι αριθμοί αντιστοιχούν μόνο στις τηλεθεάσεις στις ΗΠΑ), αλλά ότι υπήρξε μια έντονη προσπάθεια και από τις δύο εταιρείες να ξεπεράσουν η μια την άλλη. Αυτό κάνει τα σόου άμεσα πιο συναρπαστικά και παρακινεί και τις δύο εταιρείες να βρουν καινοτόμους τρόπους να προσελκύσουν fans σε μια αγορά η οποία «βράζει» με ανταγωνισμό!
Πηδώντας από το ένα… πλοίο στο άλλο
Όταν μιλάμε για μια ανταγωνιστική αγορά, δεν εννοούμε μόνο την αγορά τηλεθέασης και κερδοσκοπίας, αλλά και την αγορά παλαιστών!
Η έλευση της Jade Cargill στο WWE αποτέλεσε είδηση «κεραυνός» στον κόσμο του wrestling. Πριν καν εμφανιστεί, η εταιρεία παθιασμένα προωθούσε ότι η Cargill αποτελεί τον επόμενο μεγάλο αστέρα της women’s division, πράγμα που αναμφίβολα αποτελεί κόλπο μάρκετινγκ για να… δελεάσει τα ταλέντα που δουλεύουν για τον Tony Khan να αλλάξουν και εκείνοι «φανέλα».
Ταυτόχρονα, το κενό που άφησε η Jade στο AEW συμπληρώθηκε από τον Edge/Adam Copeland, ο οποίος και εκείνος έφερε «σεισμό» με τον ερχομό του. Ενώ ένα φρέσκο πρόσωπο έρχεται να λάμψει στο WWE, ένας έμπειρος βετεράνος έρχεται στο AEW για να διασπείρει τις γνώσεις του σε ένα roster επίσης γεμάτο φρέσκα πρόσωπα.
Η ανταλλαγή ταλέντων συνεπώς, όχι μόνο εμπλουτίζει τα αντίστοιχα roster, αλλά μας δίνει τη δυνατότητα να δούμε τους αγαπημένους μας παλαιστές σε νέα περιβάλλοντα και να συναναστραφούν με μια τελείως διαφορετική φουρνιά αθλητών.
Ανταγωνισμός και όχι πόλεμος
Σημαντικό για εμάς τους fans είναι ότι αυτή η εποχή ενδέχεται να αντέξει αρκετά χρόνια, και ο λόγος είναι ξεκάθαρος: Η κόντρα μεταξύ AEW και WWE πρόκεται για ανταγωνισμό, όχι πόλεμο.
Κατά τη «χρυσή εποχή» των Monday Night Wars που ξεκίνησε το 1996, ευρέως γνωστή ήταν η «βεντέτα» μεταξύ WWF και WCW, με τον Eric Bischoff να δηλώνει ξεκάθαρα ότι πρωταρχικός σκοπός του ήταν να οδηγήσει το WWF στη πτώχευση. Το τέλος αυτής της ιστορίας ήταν ολοφάνερο: Η μία έπρεπε να «φάει» την άλλη. Αυτό ακριβώς έγινε το 2001, όταν ο Vince McMahon «κατάπιε» το WCW μετά από πέντε χρόνια «πολέμου».
Λόγω της ραγδαίως διαφορετικής δυναμικής AEW-WWE, η σχέση τους δεν είναι έτσι. Αν και ο Tony Khan έχει δηλώσει πως η κόντρα του με το WWE είναι… προσωπικό θέμα για εκείνον, δεν πρόκειται ποτέ να γίνει η αιτία «κλεισίματος» της γιγάντιας εταιρείας. Συνεπώς, για εκείνον η μάχη είναι ανηφορική.
This weekend marks 1 year since @MayoClinic saved my mom’s life.
During her ordeal many AEW talent came to me alleging WWE tampering, inducing them to break their contracts.
I’ll never forget these phone calls at her side in the hospital; it’s when business became personal for me— Tony Khan (@TonyKhan) October 13, 2023
Όσον αφορά το WWE, η φαινομενικά αλαζονική τους αντίληψη ότι οποιοδήποτε άλλο προϊόν στο wrestling είναι δευτερεύον δεν τους προσφέρει κάποιο κίνητρο να αφανίσουν το AEW. Βέβαια, δε πρέπει να μας γελάει αυτό. Όπως είπε κάποτε ο Chris Jericho (αναφερόμενος στο NJPW στο παρακάτω βίντεο), αν κάποιος «κλέψει» έστω έναν τηλεθεατή από τον Vince McMahon, γίνεται αυτόματα ανταγωνιστής, και αυτό θα αποτελεί πάντοτε κομμάτι της φιλοσοφίας τους.
Συνεπώς, υπάρχουν λίγοι λόγοι να μισιούνται τόσο πολύ οι δύο πλευρές έτσι ώστε να θέλουν ο ένας να πτωχεύσει ο άλλος. Προφανώς, ένα περιβάλλον με πολλαπλούς μεγάλους εργοδότες δίνει ακόμα περισσότερες ευκαιρίες στους ίδιους τους παλαιστές. Σε συνδυασμό με αυτό, είναι αξιοσημείωτη η συντροφικότητα που ενώνει και τα δύο roster. Δεν είναι σπάνιο να βλέπουμε στα social media αθλητές του WWE να συγχαίρουν συναδέλφους τους στο AEW και εναλλάξ.
This may be news to a lot of fans out there,but when one wrestler goes from one company to another, we tend to always wish them the best and cheer for them while they embark on their new journey.Genuinely.
It’s embarrassing and shameful that some fans aren’t capable of the same.
— Kenny Omega (@KennyOmegamanX) September 27, 2023
Η νοοτροπία του «εμείς εναντίον εκείνων»
Είναι βέβαιο πως το AEW δεν έχει το κολοσσιαίο μέγεθος του WWE. Παρόλα αυτά, η ύπαρξη ενός ανταγωνιστή παράγει μια πιο υγιής βιομηχανία, αλλά κυρίως, ένα καλύτερο προϊόν για εμάς, τους fans. Αυτή τη στιγμή, το AEW συνεχίζει την άνοδό του, ενώ το WWE έχει βρει νέα ζωή μέσα από την ισχυρή ηγεσία του Triple H. Και τα δύο promotions βρίσκονται σε ένα εξαιρετικό σημείο.
Αυτό που δεν έχει καμία θέση στη κουβέντα είναι η θέληση να αφανιστεί η μία ή η άλλη εταιρεία. Το αίσθημα του «εμείς εναντίον εκείνων» πληγεί με πολύ άσχημο τρόπο την κοινότητα των wrestling fans, και δυστυχώς είναι πανταχού παρόν.
Όλοι είμαστε wrestling fans. Δεν είμαστε αποκλειστικά WWE fans ή AEW fans, επειδή πάνω από όλα αγαπάμε το καλό wrestling, άσχετα με το ποιος είναι στο ρινγκ και ποιανού λογότυπο φαίνεται στους εντατήρες ή στο titantron.
Μπορεί σε κάποιον να μην αρέσει το AEW, και έχει κάθε δικαίωμα και δυνατότητα να αγνοήσει το πρόγραμμα του, αλλά είναι απαράδεκτο να προωθεί την διάλυσή του και να ζητωκραυγάζει οταν αποτυγχάνει σε κάτι. Το ίδιο προφανώς ισχύει και αντίστροφα.
Το έχω ξαναπεί, πρέπει να θέλουμε το AEW (και κάθε AEW) να επιτύχει, επειδή έτσι θα επιτύχει όλη η βιομηχανία!
Εν κατακλείδι, το μηνυμά μου προς όλους τους wrestling fans, είναι το εξής: Αναλογιστείτε ότι ζούμε σε μια περίοδο «αναγέννησης» του αγαπημένου μας μέσου ψυχαγωνίας. Σας παρακαλώ, ας το απολαύσουμε όλοι μαζί!
-The Sharpshooter
