Γράφει ο Αιμίλιος Βελία
Περιττά θα ήταν τα λόγια για να περιγράψω τι ζήσαμε πολλοί wrestling fans βλέποντας την επική αναμέτρηση Rhodes vs. Reigns στον τελευταίο αγώνα του τεσσαρακοστού Show of Shows.
Το WWE είχε μια πολύ συγκεκριμένη δουλειά, και αυτή ήταν να μας παραδώσει ένα αλησμόνητο θέαμα γεμάτο δράση, αγωνία, συναίσθημα και κάθαρση. Όλοι οι performers, σε συνάρτηση με την οπτική παραγωγή του σόου και τη περίφημη «σκηνοθεσία» του Triple H, εκτέλεσαν απίστευτο έργο το οποίο μας θύμισε γιατί αγαπάμε το pro wrestling.
Μέσα σε αυτό το ταξίδι, πολλοί «παίκτες» αναδείχθηκαν και έλαμψαν, αλλά ο μεγάλος λανθάνων ήρωας του περασμένου Σαββατοκύριακου ήταν ο ένας και μοναδικός Seth Rollins!
Ο δύσκολος δρόμος προς τη Φιλαδέλφεια
Στο build-up της φετινής Mania, πέρασαμε από πολλά σκαμπανεβάσματα μέχρι να φτάσουμε στη Φιλαδέλφεια. Τα πλάνα για το μεγάλο σόου άλλαξαν και ξανά άλλαξαν, και θύμα αυτών των αλλαγών ήταν και ο (πλέον πρώην) World Heavyweight Champion.
«Κλειδωμένο» φαινόταν το ματς του Seth με τον CM Punk, μέχρι που ο τελευταίος τραυματίστηκε και άφησε τον πρώτο χωρίς αντίπαλο. Εν τω μεταξύ, ο Seth προστέθηκε στο πρόγραμμα που αναπτυσσόταν μεταξύ Roman Reigns, Rock και Cody Rhodes, και για πολλούς fans, ο ρόλος του «Visionary» φαινόταν λίγο… άκυρος.
Μαζί με το creative, o «Architect« αντιλήφθηκε αυτό το πρόβλημα και έκανε τον εαυτό του ένα αναπόσπαστο κομμάτι αυτού του storyline, δίνοντας έμφαση στη σχέση του με τον ηγέτη της Bloodline και ξεκινώντας ένα μεγάλο ταξίδι το οποίο είχε πολλές επιπτώσεις στον τηλεοπτικό χαρακτήρα του Seth Rollins.
Εννοείται, την ίδια προσοχή έδωσε και στο feud που αναπτύχθηκε για τη ζώνη του, την οποία διεκδικούσε ο Drew McIntyre, με τον CM Punk να συνεχίζει να βρίσκεται στη σφαίρα της κόντρας.
Οι ευθύνες που δόθηκαν στον Rollins
Ο «Visionary« έπρεπε να εμφανιστεί τρείς φορές μέσα στις δύο βραδιές, κουβαλώντας τους «ώμους» του την ευθύνη των δύο μεγαλύτερων storylines σε όλο το σόου.
Όχι μόνο απέδωσε περίφημα και στις τρεις περιπτώσεις, αλλά έπαιξε εξαιρετικά το ρόλο του. Κατάφερε να δημιουργήσει μια αίσθηση αλληλουχίας μεταξύ των εμφανίσεων του μέσω άριστου ring work και ring psychology.
Π.χ., ο Seth Rollins που πολέμησε τον Drew McIntyre δεν ήταν στα 100% του, λόγω του εξουθενωτικού tag team match στο night 1, και αυτό ο «Architect» το έκανε ξεκάθαρο μέσω του performance και του selling του.
Το ότι λοιπόν ο ταλαντούχος παλαιστής πέτυχε να κάνει over και τις δύο ιστορίες μέσα σε δύο «φορτωμένες» βραδιές, τον κάνει ίσως το πιο ευέλικτο worker και τον μεγαλύτερο «δουλευταρά» που βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε ένα ήδη εντυπωσιακό roster.
Και εννοείται, δε ξεχνάμε ότι είχε μόλις αναρρώσει από ρήξη χιαστού ενώ αντιμετωπίζει χρόνια προβλήματα με τη μέση του. Μιλάμε για… υπεράνθρωπο!
Η ασπίδα του Cody Rhodes
Η ανατριχιαστική ατάκα «I will be your shield, Cody» έχει, για εμένα προσωπικά, σημαδευτεί στη μνήμη ως ένα κορυφαίο παράδειγμα άρτιου storytelling στο pro wrestling.
Μπορεί η ιστορία να ήταν του Cody, αλλά στα βάθη της, επρόκειτο και για ένα ταξίδι εξιλέωσης του Seth Rollins.
Μπορεί ο Rollins να μπλέχτηκε στους «ιστούς» της Bloodline για να βοηθήσει τον Rhodes, αλλά η αλήθεια είναι πως σκόπευε να πληρώσει για τις αμαρτίες του παρελθόντος και να αντιμετωπίσει κατάματα το τέρας που δημιούργησε πριν 10 χρόνια: τον «Tribal Chief».
Το WWE εκμεταλλεύτηκε άρτια το συμβάν της τραγικής διάλυσης της Shield σε αυτό το ματς, και ένα συμβάν που έλαβε χώρα το 2014 έγινε ο καταλύτης για τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν στη σημαντικότερη WrestleMania της μοντέρνας εποχής.
«Sierra, Hotel, India, Echo, Lima, Delta»
Κατά τη διάρκεια της μάχης μεταξύ Rhodes και Reigns, ενδιάμεσα των interferences των John Cena και Undertaker (που σίγουρα αποτέλεσαν μεγάλα highlights) για εμένα η σημαντικότερη εμφάνιση ήταν εκείνη του Seth. Βγαίνοντας με τη μουσική και τα ρούχα της Shield και κραδαίνοντας μια καρέκλα (όπως εκείνη τη βραδιά 10 χρόνια πριν), ο Rollins εφάρμοσε το «plan B», αγγίζοντας το πιο ευαίσθητο σημείο της ψυχοσύνθεσης του Roman Reigns.
Λεπτά πριν το τέλος, ο «Tribal Chief» βρέθηκε με καρέκλα στο χέρι, και αναμεσά του στεκόντουσαν αβοήθητοι ο Cody και ο Seth Rollins. Αντί όμως να επιτεθεί στον αντίπαλό του και να κρατήσει τον τίτλο του για άλλη μια μέρα, η εικόνα του παλιού του αδερφού, ντυμένος με τα ρούχα της Shield, «τύφλωσε» τη κρίση του. Θυμήθηκε πώς η καρεκλιά του Seth πριν 10 χρόνια ένιωθε σαν πισώπλατη σφαίρα και ήθελε να νιώσει ο ίδιος αυτόν ακριβώς τον πόνο.
Ο Reigns χτύπησε όσο δυνατά μπορούσε τον Rollins, αλλά ήταν ακριβώς το άνοιγμα που χρειαζόταν ο Cody για να τον εξουδετερώσει τον «Head of the Table» και να ολοκληρώσει την ιστορία του!
Ο «Visionary» υποσχέθηκε πως θα είναι «ασπίδα» για τον «American Nightmare» και ήταν ακριβώς αυτό και κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Αυτό είναι ποίηση, αυτό είναι κινηματογράφος, αυτό είναι wrestling!
Ο λόγος που το main event της WrestleMania 40 θα μείνει στην ιστορία δεν είναι απλά λόγω της χαρμόσυνης νίκης του Cody Rhodes, αλλά επειδή χρησιμοποίηθηκαν με άψογο τρόπο 10 χρόνια storytelling στο continuity του WWE και κορυφώθηκε η διαχρονική κόντρα των δύο ίσως σημαντικότερων παλαιστών αυτή τη στιγμή στην εταιρεία.
Εν κατακλείδι, ας δώσουμε όλοι τα εύσημα μας σε αυτόν που μετείχε σε μεγάλο βαθμό σε αυτό το έργο, τον Seth Rollins, ίσως τον πιο εργατικό και παραγωγικό παλαιστή σε όλο το roster αυτή τη στιγμή.
-The Sharpshooter
