Γράφει ο Αιμίλιος Βελία
Ένας χρόνος έχει περάσει από τότε που ο Paul «Triple H» Levesque πήρε το… τιμόνι του creative στο WWE.
Πριν γίνει αυτή η σημαντική αλλαγή, το προϊόν της εταιρείας υπό την επίβλεψη του Vince McMahon χώλαινε σε πολλά σημεία. Το γενικό booking πολλών σταρ δεν είχε καθόλου νόημα, η αλληλουχία και η ουσία πολλών storyline ήταν άφαντες και η τηλεθέαση είχε πάρει την… κάτω βόλτα.
Ήταν ξεκάθαρο πως η νοοτροπία του McMahon δεν συμβιβαζόταν με τον κόσμο του wrestling όπως είναι διαμορφωμένος σήμερα.
Μετά από σοβαρές κατηγορίες σεξουαλικής παρενόχλησης, ο πρόεδρος του WWE «αποσύρθηκε» το καλοκαίρι του 2022, και στις ηγετικές θέσεις της εταιρείας εισήλθαν νέα πρόσωπα. Ένας από αυτούς ήταν ο Triple H, στον οποίον παραχωρήθηκε το αξίωμα του «Chief Content Officer», ήτοι ο διευθυντής περιεχομένου.
WWE has officially elevated Triple H to Chief Content Officer of the company.
As chief content officer, he will now oversee creative writing, talent relations, live events, talent development and creative services.
Love to see it. pic.twitter.com/UtO2jHdZb0
— Wrestle Ops (@WrestleOps) September 6, 2022
Μέσω της διαχείρισής του, ο «Game» έχει λύσει αρκετά προβλήματα που μάστιζαν το προϊόν της εταιρείας τα τελευταία έτη, ενώ ταυτόχρονα έχει καταφέρει να το αναζωογονήσει.
Το αποτέλεσμα είναι ένα wrestling πρόγραμμα που ανταποκρίνεται στις ανάγκες ενός σύγχρονου κοινού και ένα νέο, πιο θετικό περιβάλλον εργασίας για τους wrestlers. Ας δούμε όμως πιο αναλυτικά πώς ακριβώς ο «King of Kings» έχει αλλάξει το τοπίο του World Wrestling Entertainment.
Βελτιστοποιώντας ένα χάος
Τον Ιούλιο του 2022, όταν δόθηκαν στον κατά κόσμον Paul Levesque τα «κλειδιά» του τμήματος creative, πρώτο του μέλημα ήταν το… συμμάζεμα του «χάους» που είχε κληρονομήσει.
Συγκεκριμένα, σημαντική προτεραιότητα του «Cerebral Assassin» ήταν να δώσει μεγάλη έμφαση στο χτίσιμο των storylines. ‘
Σε αντίθεση με το καθεστώς του Vince McMahon, για τον οποίον η σύνθεση μιας συνεκτικής ιστορίας ήταν κάτι δευτερεύον, σχεδόν όλοι οι παλαιστές, ανεξαρτήτως τοποθέτησης στη κάρτα, έχουν μια κατεύθυνση και μια ιστορία στην οποία διατηρούν δικούς τους ρόλους.
«This is what you call… cinema»
Ταυτόχρονα, η μεγάλη προσοχή στο μακροπρόθεσμο storytelling έχει σοβαρά αναβαθμίσει την ποιότητα των ιστοριών που παίζονται στη τηλεόραση του WWE. Το πιο προφανές παράδειγμα είναι η συγκλονιστική οδύσσεια του Roman Reigns και της Bloodline, μαζί με όλα τα υπόλοιπα πρόσωπα που εμπλέκονται σε αυτήν. Αυτή η ιστορία έχει καθηλώσει τον κόσμο του wrestling στα δύο χρόνια που έχει κρατήσει, και συνεχίζει να συναρπάζει!
Το ίδιο ισχύει για τη Judgment Day, ένα faction που σκόνταψε στις απαρχές της υπό την επίβλεψη του Vince, αλλά έχει επίσης αποδειχθεί άψογη το τελευταίο καιρό, όντας στα χέρια του «King of Kings».
Επομένως, ο Triple H έχει καταφέρει να δημιουργήσει καθηλωτικά και ψυχαγωγικά storylines που εμφυτεύουν σφόδρα τη διάθεση στο κοινό να συνεχίσει να παρακολουθεί. Είναι περιττό να πούμε πως το περιεχόμενο αυτό έχει υπερθετική απήχηση στους τηλεθεατές, οι οποίοι δεν διστάζουν να συγκρίνουν το επίπεδο του storytelling με εκείνο κινηματογραφικών ταινιών!
And this, is what you call.. CINEMA! 🎥#WWE #WWENOC pic.twitter.com/Jg6q6SBp83
— Sportskeeda Wrestling (@SKWrestling_) May 27, 2023
Πιο… χτυπητά PPVs!
Ένα γεγονός που προκαλεί εντύπωση στην επί Triple H εποχή είναι η «μεγαλειοποίηση» των pay per views/premium live events. Στο παρελθόν, σόου που δεν ήταν Royal Rumble, WrestleMania, SummerSlam ή Survivor Series θεωρούνταν υποδεέστερα στο πρόγραμμα της εταιρείας.
Αν και τα τέσσερα αυτά παραμένουν οι «στυλοβάτες» του προϊόντος, ο «Game» προσπάθησε να μεταφέρει αυτή την αύρα στα μικρότερα PPVs.
Αρχικά, μεγάλος παράγοντας στην βελτίωση των PPV αυτών αποτελεί η τοποθεσία διεξαγωγής τους. Με το Κάρντιφ, το Λονδίνο και το Πουέρτο Ρίκο να έχουν φιλοξενήσει premium live events τον περασμένο χρόνο, η τοποθεσία σε πόλεις του εξωτερικού αυξάνουν το πρεστίζ και το ενδιαφέρον σε τέτοια «ασήμαντα» σόου. Επιπλέον, με την εκρηκτική ενέργεια που διαθέτουν οι fans εκτός της Βόρειας Αμερικής, η κίνηση αυτή δίνει σε κάθε PPV μια ξεχωριστή, ιδιαίτερη ατμόσφαιρα.
Ας μη ξεχνάμε ότι αυτό συνεισφέρει και στην παγκόσμια εξάπλωση του WWE, γεγονός που μπορεί να δώσει έστω κάποιες ελπίδες για την οργάνωση ενός τέτοιου σόου στην Ελλάδα!
Παράλληλα, ακόμα και αν ο παγκόσμιος πρωταθλητής δεν είναι παρόν, τα σόου αυτά παραμένουν «must-see». Ο Triple H τα χρησιμοποιεί σαν εργαλείο για να φέρει ιστορίες σε μεγάλα σημεία κορύφωσης. Κάθε PPV δεν λήγει απλά με μια νίκη σε έναν αγώνα, αλλά με μια ανατροπή ή με μια σημαντική αλλαγή στο καθεστώς ενός χαρακτήρα. Το καθένα αποτελεί το τέλος και η αρχή ενός κεφαλαίου για μια ιστορία.
Μερικά ελαττώματα επιμένουν να υπάρχυουν…
Παρόλα τα πλεονεκτήματα της αρχηγίας του Triple H, εξακολουθούν να υπάρχουν προβλήματα.
Πρώτο και πιο πασιφανές παραμένει το υπανάπτυκτο women’s division. Στο PW έχουμε αναλύσει σε μεγάλη έκταση την απαράδεκτη κατάσταση που κυριαρχεί στο tag team division των γυναικών.
Παράλληλα, η θέση του Women’s World Championship στα χέρια της Rhea Ripley βρίσκεται σε ένα επισφαλές μεταίχμιο. Η πρωταθλήτρια έχει υπερασπιστεί τη ζώνη της πολύ λίγες φορές, ενώ φαίνεται πως το μερίδιό της στην ιστορία της Judgment Day έχει έλθει περισσότερο στο προσκήνιο παρά ο τίτλος στη κατοχή της. Αν αυτό δε διορθωθεί σύντομα, το καινούργιο γυναικείο πρωτάθλημα κινδυνεύει να χάσει την αξία του στα μάτια του κοινού.
Άλλο ένα αρνητικό πρόσημο είναι το μπερδευτικό brand split, το οποίο από τη στιγμή που θεσπίστηκε, δεν έχει τηρηθεί με καμία σταθερότητα από το WWE. Όπως και κατά την ηγεσία του McMahon, παλαιστές εμφανίζονται ελεύθερα από το Raw στο SmackDown, και εναλλάξ, χωρίς περιορισμό, χάνοντας την «αποκλειστικότητα» την οποία υπόσχεται το concept αυτό.
Τελικές εντυπώσεις
Πρέπει να σημειωθεί ότι ο Triple H δεν βρίσκεται απολύτως μόνος του στο «τραπέζι» του creative. Δίπλα του βρίσκεται μια ετερόκλητη ομάδα δημιουργικών στελεχών (producers, σεναριογράφοι κλπ.) οι οποίοι συνεισφέρουν καθημερινά στην δημιουργία του υλικού που προβάλλεται εβδομαδιαίως από το WWE.
Ακόμα και ο Vince McMahon, ο οποίος το 2023 επέστρεψε στην «καρέκλα», λέγεται πως απλώνει συχνά το… χεράκι του στα σενάρια. Ακόμα και έτσι, δε μπορούμε οποιοδήποτε ατόπημα που συμβαίνει στο προϊόν να το «φορτώνουμε» σε εξωτερικούς παράγοντες. Στο τωρινό καθεστώς, η κύρια ευθύνη εξακολουθεί να είναι του Triple H, ο οποίος όπως διαπιστώνουμε, δεν είναι καθόλου αλάνθαστος.
Εν κατακλείδι, δε μπορεί κανείς να αμφιβάλλει πως οι επεμβάσεις του «King of Kings» έχουν οδηγήσει το WWE σε μια ευδόκιμη κατάσταση, και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε μια περίοδο όπου τα αίματα στο wrestling είναι «αναμμένα» στα πλαίσια του ανταγωνισμού μεταξύ WWE και AEW.
Στο τέλος, ακόμα και οι ανυψώσεις στη τηλεθέαση των Raw και SmackDown εξακολουθούν αποδεικνύουν την δεινότητά του. Ας μην ξεχνάμε πως η θετική του επιρροή είναι εμφανής και στα εσωτερικά της εταιρείας. Την ίδια περίοδο που πήρε τα ηνία, αμέτρητα ρεπορτάζ ανέφεραν ότι το ηθικό στα αποδυτήρια είχε ανυψωθεί και αρκετά ταλέντα που εγκατέλειψαν την εταιρεία λόγω της συμπεριφοράς και διαχείρισης του McMahon, έσπευσαν να γυρίσουν χάρη σε εκείνον.
Βεβαίως, υπάρχει μεγάλο περιθώριο βελτίωσης, αλλά ο Triple H εξακολουθεί να διαθέτει μια φρέσκια, σύγχρονη αντίληψη για το wrestling, και είναι απαραίτητος για την πρόοδο του «γίγαντα» της πάλης στον 21ο αιώνα.
-The Sharpshooter
