Γράφει ο Αιμίλιος Βελία
Ψεύτικο το wrestling; Κατά μια έννοια, το συγκεκριμένο ερώτημα ενδεχομένως να είναι και παντελώς αφελές. Μιλάμε για ένα σόου στο οποίο πρωταγωνίστησαν χαρακτήρες όπως ο Undertaker, ένας σκοτεινός -ζόμπι-μάγος ο οποίος μπορεί, κατά το δοκούν, να αναστήσει τους νεκρούς και να πετάξει… κεραυνούς στους αντιπάλους του.
Οι περισσότεροι wrestling fans δεν παρακολουθούν WWE ή AEW, πιστεύοντας εγκάρδια πως πρόκειται για ένα πραγματικό αγωνιστικό θέαμα. Παρ’ όλα αυτά, παρακολουθούν. Γιατί; Υπάρχουν πολλοί λόγοι, και το PW σας… βάζει στο κλίμα!
Τόσο «ψεύτικο» όσο μια ταινία
Αρχικά, πρέπει να αποδομήσουμε την λέξη «ψεύτικο». Είναι ψεύτικα τα storylines; Ναι, κατά μια έννοια, αλλά η σωστή λέξη είναι «προσχεδιασμένα». Όταν βγαίνουν δύο παλαιστές στο ρινγκ, γνωρίζουν ως επί το πλείστον τι θα συμβεί, ποιες λέξεις και φράσεις θα ξεστομίσουν στο μικρόφωνο, ποιες κινήσεις θα εκτελέσουν στον αγώνα, ποιο θα είναι το αποτέλεσμα κ.ο.κ..
Είναι σαν μια θεατρική παράσταση, όπου όλα βασίζονται σε ένα σενάριο με αρχή, μέση και τέλος.
Το wrestling, συνεπώς, είναι όσο «ψεύτικο» όσο μια ταινία, μια θεατρική παράσταση ή ένα σήριαλ. Όταν καθόμαστε να παρακολουθήσουμε ένα από τα προαναφερόμενα, δεν έχουμε στο μυαλό μας ότι αυτό που βλέπουμε είναι «ψεύτικο».
Παρακολουθούμε μια ιστορία και νιώθουμε λύπη όταν ο «καλός» βρίσκεται στα κάτω του και έπειτα γεμίζουμε χαρά όταν στο τέλος δικαιώνεται και κερδίζει. Επομένως, το wrestling δεν μπορεί να θεωρείται «ψεύτικο».
Ο ισχυρισμός του «δε παίζουν πραγματικό ξύλο»
Άλλοι πάλι υποστηρίζουν πως το wrestling είναι ψεύτικο επειδή οι παλαιστές δε «δέρνονται» με αληθοφανή τρόπο στους αγώνες. Αυτή η συλλογιστική υπονοεί πως οτιδήποτε γίνεται μέσα στο ρινγκ, είναι απλώς ένας… αθώος χορός και δεν υπάρχει καθόλου πόνος ή σωματική βλάβη επειδή «κάνουν πως παλεύουν». Στην πραγματικότητα αυτός ο ισχυρισμός είναι μια πλάνη, διότι αν καθήσει κανείς να παρακολουθήσει έναν αγώνα θα δει πως υπάρχουν πολλά σημεία τα οποία δύσκολα τα «κάνεις ψέματα».
Και αυτό που δεν γνωρίζει πολύς κόσμος είναι πως εξαιτίας του… άγραφου κώδικα ευγενής άμιλλας μεταξύ των παλαιστών, προσπαθούν να μη βλάψουν ο ένας τον άλλον και να εκτελέσουν τις κινήσεις με τη πάσα ασφάλεια.
Άλλωστε, γι’αυτό οι επαγγελματίες παλαιστές περνούν από μια πολυετή διαδικασία εκπαίδευσης, μιας και το wrestling είναι ένα επικίνδυνο και σωματικά επίπονο εγχείρημα.
Ένας παλαιστής δεν μπορεί να προσποιηθεί πως πονά, όταν κοπανάει τη πλάτη του στο καναβάτσο μετά από ένα powerbomb ή όταν τον χτυπούν στο κεφάλι ή στην πλάτη με μια ατσάλινη καρέκλα (σ.σ. ναι, πιστέψτε το, αυτά τα χτυπήματα είναι όντως αληθινά).
Ρωτήστε τον Mick Foley πόσο «προσποιούταν» ότι πονούσε όταν έπεσε το 1998 από ύψος 7 μέτρων σχεδόν, πάνω στο τραπέζι των σχολιαστών.
Μια… θυσία που του άλλαξε ολόκληρη τη ζωή!
Το wrestling είναι τέχνη!
Έχοντας εξηγήσει τα παραπάνω, ελπίζω να σας έχω δώσει έστω μια «κλεφτή» ματιά πίσω από την… κουρτίνα του pro wrestling και πόσο περίπλοκη και δύσκολη είναι η δουλειά ενός επαγγελματία παλαιστή.
Εάν πάλι προτιμάτε να δείτε ένα άθλημα όπως το UFC ή το ποδόσφαιρο, επειδή σας εξιτάρει η πραγματική αγωνιστική δράση είναι αποκλειστικά γνώμη σας, και απόλυτα σεβαστή!
Όταν μιλάμε όμως για το pro wrestling, έχουμε να κάνουμε με μια τέχνη η οποία διαφέρει και αξίζει παρακολούθησης! Κανείς δεν πρέπει να ντρέπεται να την βλέπει ή ακόμα περισσότερο, να ντρέπεται να την απολαμβάνει. Η πάλη είναι κόμιξ, είναι anime, είναι ένα δραματικό σήριαλ, ένα αθλητικό σόου, μια θεατρική παράσταση. Όλα αυτά μαζί, τυλιγμένα σε ένα πανέμορφο πακέτο ψυχαγωγίας.
Το wrestling δεν είναι ψεύτικο. Είναι αληθινό, επειδή μας συγκινεί. Πώς να σε συγκινεί κάτι που είναι ψεύτικο;
-The Sharpshooter
